Summary
Bergmanova godina nastavlja filmom nominiranim za pet Oscara i nagrađenim za najbolju fotografiju (Sven Nykvist), ali i nagradom na filmskom festivalu u Cannesu za najbolju tehničku izvedbu. Bergman je i sam upozorio: „Svi se moji filmovi mogu zamisliti kao crno-bijeli, osim Krika i šaputanja“. Film je strukturiran ravnomjernom izmjenom prizora u sadašnjosti s četirima sekvencama koje, počinjući ili završavajući krupnim planom lica, svaki od četiriju glavnih ženskih likova prikazuje iz njezine vlastite vizure. Karin i Maria vraćaju se u obiteljski dom gdje živi njihova sestra Agnes. Agonija potencira i ogoljuje složene psihološke i emotivne odnose triju sestara i njihove odane služavke Anne.
Tri žene obučene u bijelo u vili obojenoj crvenom… progonjene su kricima i šaputanjima.
Festivals and awards
Academy Awards, 1974 - Oscar za najbolju fotografiju / Bodil Awards 1974 - Najbolji europski film / David di Donatello 1974 - Najbolji strani redatelj i Najbolji glumački ansambl (Harriet Andersson, Kari Sylwan, Ingrid Thulin, Liv Ullmann) / Guldbagge 1973 - Najbolji film, Najbolja glumica (Harriet Andersson) / Jussi 1975 - Najbolji redatelj / National Board of Review, 1973 - Najbolji redatelj, Najbolji film na stranom jeziku, Top 10 filmova / National Society of Film Critics Awards, 1972 - Najbolji scenarij, Najbolja fotografija / New York Film Critics Circle Awards 1973 - Najbolji film, Najbolji redatelj, Najbolja glumica (Liv Ullmann), Najbolji scenarij / SESC Film Festiva Brazil 1975 - Najbolji strani film;
